Czym są nocne lęki i koszmary?

Nocne lęki i koszmary senne są powszechnym zjawiskiem występującym u dzieci w wieku od czterech do pięciu, sześciu lat. Mimo, iż część lekarzy uznaje tego typu sytuacje za niegroźne, to my jako rodzice - jeżeli lęki nocne się nasilają i mają intensywny przebieg - powinniśmy na nie zwrócić uwagę, a już na pewno nie powinniśmy ich bagatelizować.

Jeżeli nasze dziecko doznaje nocnych leków i koszmarów, to najważniejsze jest, aby jako rodzic umiejętnie sobie z nimi radzić. Podajemy kilka ważnych wskazówek, które mogą pomóc w poradzeniu sobie z takimi sytuacjami oraz ułatwić skuteczne uspokajanie dziecka - zwłaszcza w momentach ich przeżywania.

Co robić, gdy dziecko ma koszmary nocne?

Najważniejsze, aby pamiętać, że:

• gdy dziecko przeżywa koszmary, najlepiej utulić je i potraktować jego obawy poważnie,

• większość "czynności" należy zrobić w taki sposób, aby niepotęgować ich własnym niepokojem.

Ponadto, zaglądając pod łóżko i do szafy dajemy dziecku do zrozumienia, że chcemy je uspokoić. Nie dlatego, że spodziewamy się rzeczywistego zagrożenia.

• należy konsekwentnie przestrzegać stałej pory kładzenia dziecka spać - daje to mu poczucie bezpieczeństwa,

• w sytuacji pojawienia się nocnych lęków i koszmarów wykorzystujemy kojące działanie ulubionej przytulanki bądź kocyka.

Co więcej, dobrze jest nauczyć dziecko technik samouspokajających typu: śpiewanie piosenki, recytowanie wierszyka, wymyślanie ciekawych historyjek, przypominanie sobie przyjemnych rzeczy lub zagadywanie lęku – niczego się nie boję lub nie ma się czego bać.

• należy nauczyć dziecko bezpiecznego przeżywania agresji w ciągu dnia, a także porozmawiać z nim na temat własnych sposobów radzenia sobie z trudnymi emocjami,

• dobrze jest czytać dziecku bajki, które zachęcają dziecko do stawiania czoła różnego rodzaju lękom np.: Nocne straszydła, Joasia i wilk, Lila i bestia z szafy, Niutuś, Kazio i nocny potwór, Po co się złościć?, Billy jest zły czy Lotta z ulicy Awanturników i tym podobne,

• w razie konieczności można również zgłosić się do lekarza – pediatry lub psychologa w celu zdiagnozowania zaburzenia w sferze snu.

Ilona Kraśnicka

Psycholog, Terapeuta